İş ve eleman bulma adresiniz
Hop yaptım. Hop oldu. Böyle bir dünya yok elbette. Almak için önce vermenin gerekli olduğu bir dünya burası.
Nasıl ki bir ilişkide sevgi verip, karşılığında sevgi alabiliyorsak, saygı gösterip saygı görebiliyorsak, fedakârlık edip, gün geldiğinde, tam da ihtiyaç duyduğumuz anda bir paket dolusu fedakârlıkla karşılaşıyorsak, marketten su alırken bile önce parasını ödüy...
Edinmesi kolaydır kolay olmasına ama veda etmesi zordur her ayrılıkta olduğu gibi. Hiç fark ettirmeden, ansızın hırsız gibi giriverir insanın hayatına ve yine fark ettirmeden kuruluverir orta yerine yüzsüzce. An gelir, gözümüz açılır, içimizdeki farkındalık uyanır. Onu istemediğimizi anlarız. Ama neye fayda? Olan olmuş, bizi çoktan ele geçirmiştir o. Haydi, şimdi kovun kolaysa!
...
“Hayırdır? Kapatıyor musunuz dükkânı?” diye sordu çiçekçi komşu.
“Evet, maalesef. Kısmet, buraya kadarmış.” diye yanıtladı kadın, boğazında düğümler, göz pınarlarında damlalar…
Sonra elindeki kutuları, kapının önüne taşıdı. Kocaman bir hüzünle doldurmuştu çikolata kutularını. Oysaki ne büyük bir heyecanla alıp, ne büyük b...
Beş kilometrelik bir parkuru koşarak bitirmeye çalışırkenki dökülen terler ile patlamış mısır ve sevilen dizi ikilisiyle akan zamanın, aynı sonu paylaşacağını mı zannediyorsunuz?
Peki ya geceleri uykuyla takas edilmiş bir proje çalışması ile aynı proje için gündüzleri müdürün gözünü boyama çalışmasının aynı son sahnesini paylaşacağını mı zannediyorsunuz?
Zannetmeyin. ...
Maymun iştah, tıpkı midemizde yaşayan abur cubur canavarı gibidir hayatımızda. Bize, ne istediğimizi bilmeden, daha düşünmemize bile olanak tanımadan peş peşe yedirir, günlerdir aç kalmış gibi. Bir ısırık çikolatalı gofretin tadına varmışken tam, kendimizi damla sakızlı kurabiyelerden yerken buluruz bir anda. İşin kötü kısmı, daha ağzımızdaki damla sakızlı kurabiyeler erimeden gözlerimiz, acaba yesem mi...
Değil miyiz? Hiç bitmeyen bir baloda, her gün taktığımız maskelerin altından nefes almaya çalışıyor zavallı cildimiz. Güneşin doğuşunu, yıldızların parlayışını, maskedeki o iki göz deliğinden seyrediyor, yeni biriyle tanışmak için elimiz yerine, kostümümüzün bir parçasını uzatıyoruz karşımızdakine. Hatta öyle ki, kendimizi bazen fazla kaptırıyor ve aynaya bakarken bile kendimizi ...
Küçücük bir çocuk gördüm bugün parkta. Üç yaş civarındaydı. Başıboş, üç tekerlekli bir bisiklet görünce, tıpkı her çocuğun verebileceği bir tepki gibi, elinden tuttuğu annesini, ona doğru sürüklemeye çabaladı. Uzaktan bile görülse resim, besbelliydi, ona binmek istediği. Gözü, artık ne kaydırak, ne salıncak görüyordu...
Nasıl ki televizyon izlerken, kanalı değiştirmek, istediğimizi izlemek, o anki ruh halimizi ekranlarda aramak, elimizde tuttuğumuz bir kumandaya bakıyorsa, hayatımızı yaşamak da bir kumandaya bakıyor işte. Aslında elimizde büyük bir kumanda vardır, pek çoğumuzun farkında olmadığı ya da farkında olup, kullanmasını bilmediği. Yaşam kumandası! Ve biz, o kumandada hangi kanalı açıyorsak, onu yaşıyoruz. Canımız romantik komedi ...
Bir tatil hayal edin kafanızda, hazırlığını yaptığınız. Uzun bir yol vardır önünüzde, kaç saatinizi yolda geçireceğiniz. İhtiyacınız olan bir bavuldur alt tarafı ama o bavula ne koyacağınız, sizi düşündürür, durur. Benim gibiyseniz eğer, önceden liste çıkarırsınız belki, hiçbir şeyi atlamamak için. Öyle ya! Son dakika unutulan şeyler, hep can sıkıcı olur. Çıkar...
Çok sıcak bir mutluluk tablosuydu seminerde gösterdikleri. Dört küçük çocuk oturuyordu kaldırım kenarında. En soldaki, hemen sağında oturan, gömleğinin düğmeleri göbeğinin baskısına dayanamamış, altında basit mavi bir şort, ayakları terliklerinden firar etmiş olan arkadaşının uzattığı dondurmayı yiyordu. Rüzgâr, saçlarını dondurmaya yapıştırsa da, ağzının kenarı kahverengi ...
“Kuşlar kadar özgür olmak” ne de güzel geliyor kulağa öyle değil mi? Yüreklerinden geçtiği gibi uçuveriyor, kanatlarının çırptığı kadar daldan dala konuveriyorlar. Rüzgârın götürdüğü yere, bazense sıcağın çağırdığı yere gidiyorlar. Sonra da bir sabah penceremize konup, “günaydın” der gibi tatlı bir bakış atıyorlar. Evet, belki insan gi...
Senede bir olsun, buzdolaplarınızın içini boşaltın ve fişini çekip, bir gün bekletin ki, ilk günkü performansını kaybetmesin, zamanla yorulan motoru aynı tempoyla çalışmaya devam edebilsin diyorlar. Yapmasanız da olur elbet. Fakat gün gelir, biçilmiş ömründen daha çabuk tükenmiş bir buzdolabıyla karşı karşıya kalırsınız.
İşte insan zihni de aynen bu mantıkla çalışır. &U...
Adamın biri, “Mutluluk Dükkanı” adında, insanlara kutu kutu mutluluk satan bir yer keşfetmiş ve mutluluğun bir damlasına bile ihtiyaç duyduğu bu dönemde, bir cesaret, kapıdaki kuyruğun son noktası oluvermiş. Bekleme sürecinde, kuyruktaki insanları incelerken fark etmiş ki bu insanların hepsi zengin. Kutusunu alan, lüks arabasına ya da içinde şoförünün beklediği arabasına binip, gidiyorm...
Gittiniz. Gittiniz. Gittiniz. Ve hay aksi, fark ettiniz ki yanlış yoldasınız. Ne zamandır da yanlış yolda gidiyormuşsunuz. Artık eminsiniz. Yolları da bilmiyorsunuz. Peki, şimdi ne olacak?
Zihninize dövme olsun; her zaman u dönüşü yapabileceğiniz bir dönemeç vardır bu hayatta. Hiçbir şey için geç değildir. Belki bu zamana kadar edinmiş olduğunuz ve halen sürdürmekte olduğunuz kö...
Bir adet disiplininiz olsun başucunuzda, cüzdanınızda, cebinizde veya her an ulaşabileceğiniz bir köşenizde. Olsun ki, her ihtiyaç duyduğunuzda elinizi uzatıp, alabilesiniz tıpkı susarsam diye başucunuzda ya da masanızın bir köşesinde tuttuğunuz su şişesi gibi…
Bazı insan, acı sever. Dili yana yana da yer. Arada alnında oluşan boncuk terlerini silse de peçetesiyle yemeye devam eder. Benim benzetmeme göre ...
Hayatta sınırları zorlamak gerek bazen. Çünkü fırsat, sınırını zorlayanın karşısına çıkıyor. Oturduğu yerden fırsatın ayağına gelmesini bekleyenlerin değil! Bu yüzden fırsatını kendi yaratmalı insan. Kendi alın teriyle yakalamalı onu. Tırnaklarıyla aramalı. Dört çizginin arasına koysalar insanı, önce çizgiler esniyor mu diye bakmalı, sonra birbirlerine kilitli mi diye… Çünk&u...
Güvendiğiniz, bildiğiniz, aşina olduğunuz yanınız; henüz güvenemediğiniz, içinde ne olduğunu bilmediğiniz, tanışıp kaynaşmadığınız yanınıza koçluk yaparsa ne olur?
Şu ana kadar biriktirdiğim, öğrendiğim, deneyimlediğim, seyirci kaldığım, içinde olduğum, ürettiğim, hazır üretilmişinden bir parça ödünç aldığım tüm araçları kullandığımda aşağıda detaylarını (k...
Hani sağlıklı yaşam için her şeyden yiyin ama abartmadan yiyin derler ya! İşte aynı şey, duygular için de geçerlidir. Sevginin, heyecanın, korkunun da yaşaması lazım, bizlerle birlikte içimizde… Ama tadında! Çünkü her şeyin fazla dozu zararlıdır.
Korkunun da faydası vardır. İnsanın kendini koruma içgüdüsünü canlı tutar. Dolayısıyla, hiçbir akli dengesi yerinde ...
Bir arkadaşımdı. Her sabah dokuzda aynı masanın başında olmaktan ve akşam altı oldu mu evinin yollarını tutmaktan, aynı işi yapmaktan, aynı patronla aynı gergin diyaloglara girmekten, aynı yollarda yine trafikte vakit öldürmekten, her seferinde akşam spora gitsem mi gitmesem mi diye geldiği kararsızlık noktasından, bir gün fark etmişti ki, mutsuzdu. Her gün dejavu yaşar gibi akıp gitmekte olan hayatı, monotondu. İhtiyacı olan ...
Bir zamanlar çok zengin bir ülke varmış. Çünkü bu ülkenin bulunduğu yarım adanın yüzdüğü suların dibi, altın doluymuş. Ülkeyi ise, çok güçlü, otoriter, halkın saygı duyduğu, sözünün eri bir kral yönetiyormuş. Bu kralın da, herkesin gözü üzerinde olan, bakana dönüp bir daha baktırtan, göz göze gelindiğinde adeta b&uu...
Bir zamanlar, ağaçlıklar içinde, gökyüzünün her sabah kuş sesleriyle uyandığı kocaman bir mahalle varmış. Burada kedisi, köpeği, tavuğu, kuzusu, güler yüzlü ve yardım sever komşusu olmak üzere, hepsi bir arada yaşıyormuş. Bu mahalle, her sene düzenlediği etkinliklerle meşhurmuş. Baharın uyanışıyla yapılan bahar festivalleri, yaz geceleri yapılan mangal partileri, her sene sonu organi...
Bir adam varmış. Bu adamın kariyeriyle ilgili en büyük isteği, terfih olmakmış. Evet, böyle bir olasılık varmış ama daha yüksek bir olasılık daha varmış ki o da, ekip arkadaşının terfih olmasıymış. Adam, bu korkulu kâbusuyla başa çıkmaya çalışırken sene sonu gelmiş ve iş yerinde çok güzel bir etkinlik düzenlenmiş. Şirket, kocaman bir yılbaşı ağacı kurmuş ve altına da herkese özel, mini...
İki ev hanımına, beş malzemeden oluşan bir liste vermişler ve bu malzemelerden kaç çeşit yemek yapabileceklerini sormuşlar. Bahsi geçen beş malzeme; patates, süt, tereyağı, un ve yumurtaymış.
Kadınlardan bir tanesi, bu beş malzemeden tam üç çeşit yemek üretmiş. Bunlardan birincisi, patates püresi, ikincisi patatesli yumurta, üçüncüsü ise, patatesli börekmiş. D...
Galiba tam on ikiden vurdum. Ama niyetim asla yaraya tuz basmak değil, yarayı onarmaktır. Tatil dönüşü işe dönme depresyonu diye bir şey var, evet. Çoğumuzun yaşadığı bir şeydir bu hatta. Tatil yaklaşırken ruhunuz, mutluluktan nasıl ki bulutlara eriyorsa, tatil dönüşü de, işe başlamaya bir gün kala sanki sizi, o bulutlardan aşağıya itiveriyorlar, değil mi? İşte işe dönmeye saatler kala, bir &oum...
Bir zamanlar kocaman bir orman varmış. Bu ormanın kralı aslan, derenin kenarına kocaman bir kurabiye dükkânı açmak istiyormuş. Bundan sonra ormandaki tüm hayvanlar, beş çayında orada buluşacak, kurabiyeleri eşliğinde çaylarını yudumlarken, sohbet edeceklermiş. Aslan, dükkânında çalışacak kadroyu, neredeyse tamamlamış. Tek eksik kalmış, o da kurabiyelere koymak için fındık bulup, getire...
Öğretmen, sınıftaki öğrencilerine bir resim göstermiş ve sormuş, bu resim size anlatıyor diye.
Resim, derme çatma bir evin penceresinden içeriyi gösteren bir resimmiş. Aynen şöyle; salonda, televizyonun karşısındaki kanepeye, sarmaş dolaş uzanmış, bir çift, film izliyor. Bu esnada, adamın cep telefonu çalıyor ve ekranda sinirli bir patron resmi, gözüküyor. Evin köpeği, mutf...
Köylü kadın, çalışmaya başlamadan önce, her sabah dua ediyormuş “Hey yüce Allah’ım! Sana çok şükür bana verdiklerin için. Sana minnettarım. Ama benden başka ne dilersin dersen, hani bir de şöyle daha büyük, rahatça sığabileceğimiz bir evimiz olsun derim.” Ondan sonra çalışmaya koyuluyormuş. Bahçeye çıkıp, çiçekleri suluyor...
Bir zamanlar çok mutsuz bir adam varmış. Yaşadığı evin kirasını hiç geciktirmeden ödediği halde, her ayın birinde ev sahibi tarafından taciz ediliyor, öte yandan üst katta oturan yaşlı teyzenin devamlı yüksek sesle televizyon izlemesinden dolayı evinde şöyle bir kafa dinleyemiyor, bunun yanı sıra her gün, birlikte çalışması çok zor bir patronun kötü ağız kokusunu çekiyor, ...
İş hayatındaki başarıyı, arka odalardan çıkan sonuçların, güneş gören şık toplantı odalarına ulaşabilenleri belirler. Bu yolculuğu iyisi de kötüsü de olduğu gibi tamamlayamaz. Bu durum, denizin altına dalıp, define çıkarmaya benzer. Yeterince denemeyen için koşullar kısıtlayıcıdır. Yolun bir kısmında vazgeçenler olur. Korkular insanın gözünü korkutur. Alıştığınız rahatsız...
Tek hırsız var bu dünyada, çalması yasa dışı sayılmayan, hepimizin gözü önünde, elini kolunu sallaya sallaya, çalıp çırpabilen. Bir de üstüne, suratındaki o pişkin gülümsemesi… Haydi, buyurun, bir şey yapabilene aşk olsun! Biz daha sesimizi bile çıkaramadan, en değerli şeylerimizden birini çalar; zamanı. En büyük zaman hırsızıdır, kararsızlık.
Siz, a...
Zavallı kadıncağız, kucağında bebesi, üstü başı dökülmüş, ayağının tekinde çorap var ama kim bilir diğer tekine ne olmuş, günlerdir şehrin en lüks restoranlarından birinin önünde, yemek yiyen müşterilerin gözünün içine bakıyordu. Onun açlıktan ağzı kokarken, zengin müşteriler, midelerini nasıl da tıka basa dolduruyordu iştahla. İşte bir tane daha gelmiş...
Bir zamanlar, iki tane kocaman çikolata fabrikası varmış. Şehirde bu iki fabrika dışında, başka çikolata fabrikası yokmuş ve her ikisinin de ürettiği çikolataların lezzeti, insanlara parmak yedirtecek, bittikten sonra “Hay Allah, bitti!” dedirtecek cinstenmiş. Yalnız işin ilginç kısmı, bu fabrikalardan sadece bir tanesinin çikolataları çok satıyormuş, her ikisinin de leziz olmasına rağmen...
Fırtınaların yarattığı yüksek dalgalarla boğuşup, nihayet karaya varabildiniz. Peki ya sonrası? Hayallerinizi gerçekleştirmeniz, mücadeleyi noktalamanız anlamına, asla gelmez. Onları yaşayabilmeniz için ihtiyacınız olan tek şey, yine mücadeledir. Çünkü hayatın kendisidir mücadele ve hala nefes alıyorsanız, siz de hala bu mücadelenin içindesiniz demektir. Tıpkı hikâyedeki Zeynep&...
Şayet öğrenmek ve anlamak sizin tutkuyla bağlı olduğunuz şeylerden biriyse ve ayağınıza gelen fırsatlardan sonuna kadar yararlanmak istiyorsanız, işinizde, yaptığınız ikna görüşmelerinde, toplantılarınızda, çalışanlarınızı ya da yöneticinizi anlamakta çok daha başarılı olmak istiyorsanız üstelik bu konuda henüz kendinizle yeterince çalışma fırsatı bulamamışsanız sizi doğru anda ve ...
Bir önceki yazımı okuduysanız, pozitif enerjinin size katacağı altı şeyden bahsetmiştim. Tamam, güzel de nasıl olacak bu iş diyorsanız, şimdi de bu yazımı okumanızı tavsiye ediyorum. Evet, biliyorum, söylemesi kolay. Söylemesi her zaman kolay… Ama uygulamanızın da kolay olması için minik, basit yollar var elbette. Bunun için tam dört şeyle vakit geçirmeniz yeterli olacaktır.
1. Pozitif insanla...
İlkay, tıklım tıkış, neredeyse boş yer bulmak imkânsız gibi görünen bir park alanında “Yaşasın, park yeri buldum” diye sevinirken, Elen, “Bir tane boş yer bulsam, şaşardım zaten” diye söyleniyordu her zamanki gibi. İlkay, cıvıl cıvıl, güler yüzlü, anlayışlı ve arkadaş canlısı bir patronla çalışırken, Elen de bir o kadar aksi, hoş görü fakiri, anca karikatüründe...
Keskin hatlarla ayrıştırdığımız içindir ki iş, sosyal ve özel hayatın farklı kurallarla işlediğine inanıyoruz. Bu da bizi üç ayrı dev sektörün içinde üç ayrı firmayı yönetmek zorunda kalan yöneticinin durumuna düşürüyor. Zihnimizi üçe bölüp, her firma için farklı kampanyalar düzenlemek, farklı marka bilinci oluşturmak ve farklı hedef ki...
“Hoş geldiniz Sezgin Hanım, nasılsınız?” diye tüm samimiyetiyle karşıladı müşterisini, dükkân sahibi.
“Hoş buldum ama hiç iyi değilim.” diye yanıtladı müşteri ise, burnundan soluyarak.
“Hayırdır? Kötü bir şey yoktur umarım?”
“Bu minik pastalar, çikolatalıymış. Oysa biz, limonlu istemiştik. Bense bunu, kutlamaya üç saat kala öğreniyorum....
Bir zamanlar, çok sempatik mi sempatik, son derece sıcakkanlı, samimi ve güler yüzlü, Lila adında bir tavşan varmış. Öyle zenginmiş ki, ormanların kralı bile onun bu zenginliğini kıskanır ve nasıl bu kadar zengin olduğunu merak edip, dururmuş. Bir gün, peşine düşmüş ve Lila’nın, bahçesinden toplayıp, sattığı havuçlardan dolayı, bu kadar zengin olduğunu öğrenmiş. Fakat bu, nasıl ol...
Çoğunlukla öğrenmenin erdemlerinden dem vurarak hemen her metnin içinde büyümeye bıraktığımız düşünce tohumlarımız gerçekten de bir gün filiz verir mi acaba? Merak içindeyim. Yoksa içimizde büyüttüğümüz küçük tanrıcılık oyununun yanılsamaları farklı renklerde maskeler takarak bize görünmez olmaya devam mı edecek?
Söylemle ey...
İtiraf edin lütfen, her şeyi kendiniz yapamazsınız, başkaları sizin adınıza çalışmalı. Günümüzde delege etmek en önde gelen becerilerden biri olarak sayılıyor. Çünkü ne kadar iyi delege ederseniz diğer işlerine o kadar daha iyi odaklanırsınız.
Bazı insanlar diğerlerine göre daha zor iş delegasyonu yaparlar. Bunun nedeni o işi onlardan daha iyi kimsenin yapamayacağına inanmalarıdır. Genelde ak...
Yöneticilerin Sevmediği 5 Çalışan Tipi başlıklı yazımı okumuş muydunuz? Eğer okuduysanız, hatırlarsınız. Oradaki üçüncü tip vardı ya; “Beceriksiz Kaktüs”. İşte tam da bu konuya değineceğim bu yazımda.
Yöneticiniz size dedi ki, “Hafta sonuna kadar bu organizasyon, ayarlansın.” Siz ise, ayarladınız. Hem de o kadar eminsiniz ki kendinizden, koca bir bravo alacağınızdan hiç ş...
Hepimiz artık mentorluğun ne olduğunu biliyoruz. En azından hakkında makaleler ya da yazılar okuduk ve kendimizden daha alt seviyedeki insanlara bunu uygulamaya çalışıyoruz. Peki hiç ters mentorluk hakkında bir şey duydunuz mu ?
Şirketinize genç insanlar alırsınız ve konuştukları ya da düşündükleri şeyler size enteresan gelir, ancak görünüşte bu konuştukları ya da ilgilerini çeken şey hak...
Yine aynı şey oldu değil mi? Sabah alarmınız çaldı. Yataktan düştünüz mü yoksa kendi isteğinizle mi kalktınız belli değil. Kısa programda yıkanma ve hazırlanma… Ardından evde etmeye vakit kalmadığı için kahvaltılık poğaça, simit veya benzeri şeyler alıp, koştura koştura yetiştiğiniz otobüse veya başka bir toplu taşıma aracına binip, yola devam etme… Ya da daha kötüsü, kend...
Nasıl olduğunu o da, anlamamıştı. Kendini, bir anda pis bir oyunun içinde bulmuş, ardından da kapı dışarı edilmişti. Oysaki ne güzel bir işi vardı. Çok severek yaptığı bir iş değildi, ama çabalıyordu iyi yapmak için ve karşılığında da pekâlâ geçimini sağlayacak bir kazanç sağlıyordu. Asıl şimdi ne yapacaktı?
O günün üstünden epey bir zaman geçmişti, fakat yeni ...
Yöneticiler bilir, bazen ekiplere liderlik etmek son derece keyiflidir, herkes işini zevkle yapar ve hedefler bir bir tutturulurken performanstan herkes son derece memnundur. Aynı şekilde öyle zamanlar vardır ki kendinizi cendere içinde hissedersiniz ve insanlara liderlik edip hedefleri getirmek inanılmaz zorlaşır.
Liderlik elbette içten gelen bir şeydir ancak yeni yönetici olanlara bu konuda tavsiyeler vermek mü...
İnsanoğlu kendini bilmeye başladığı andan itibaren beynine yerleştirilmiş zihinsel sorgu odalarına sahiptir. Dünyaya ilk adım attığında kendini hiç bilmediği ve tanımadığı bir odanın içinde bulur.
Her şeyi öğrenme ihtiyacı duyar ve sorguladığı her şeye bir anlam yüklemeye çalışır. Nereye geldi, nereden geldi, hangi ırkın mensubu oldu, hangi din ona kimler tarafından öğretilecek, neleri bilmesi gerekecek, ...
İlk iş görüşmenizi hatırlıyor musunuz? Pekiyi, aldığınız ilk maaşı? İş hayatınızın başladığı o ilk günü? Hangi duygular içinde, hangi beklentilerin kucağındaydınız? Diğerleri size nasıl geliyordu?
Fısıldayanlarla tanıştığınız o seçim anında, siz hangi yolu seçmiştiniz? İlk iş yerinizden ayrılırken, beraberinizde hangi duyguyu götürmüştünüz? İlk başarınızı kiminle kutlamıştınız?
O...
Günde kaç kez mental tecavüze uğradığımızı biliyor musunuz?
Zihinlerimize kusan insanların kimler olduğu ve bizi nasıl bulabildikleri hakkında bir fikriniz var mı peki?
Satır aralarına sıkıştırılmış zipli dosyalarda, la minörden başlayan melodiler eşliğinde zihinlerimizin kaç kez okşandığının, okşanırken toza bulandığının farkında mısınız?
Kaç uyarıcıyla karşılaşıp, kaçının üzerinden atlayıp, ka&...
En büyük hayali, haberci olmaktı Ayşegül’ün. Varsa yoksa habercilikti. Fakat olmuyordu ki bir türlü. Kıramamıştı şu şeytanın bacağını. İş başvurusunda bulunmak için gittiği gazetelerin kapısından giriyor, bacasından kovuluyordu. Neymiş? Tecrübesi yokmuş. Olmaz tabii. Sanki onlar, annelerinin karnından habercilik tecrübesiyle mi doğmuşlardı? Öyle değil miydi ama? İlla ki bir başlangıç...
Tebrikler, yükseldiniz ve yönetici oldunuz. Buraya kadar gelirken çok şey yaşadınız ve kendinizi gerçekten daha büyük bir role hazır hissediyorsunuz. Ancak gerçekten o hayallerini kurduğunuz ekibin başına geçerek başarılı olabilecek misiniz ?
İnsan yönetmek dünyadaki en karmaşık işlerden biri olduğu düşünülür. Halbuki durum bunun tam tersidir. İyi bir ekip kurmanın ve ...
Siz, yöneticinizi sevmiyor olabilirsiniz ama bakalım o, sizi seviyor mu? Sevmiyorsa, hele ki aşağıdaki sebeplerden dolayı sevmiyorsa, tehlike çanlarına kulak vermenizin zamanı gelmiş demektir. Çünkü bir çalışan, yöneticisini sevmeye sevmeye, sırf mecburiyetten devam edebilir belki ama bir yönetici, çalışanını beğenmiyorsa, emin olun ki, yol ayrımı yaklaşmıştır. Şimdiden düşünüyor...
O ne der, bu ne der derken bir de bakmışsınız ki başkalarının hayatını yaşıyorsunuz. Oysaki sizin de bir hayatınız vardı. Size de sunulmuş bir şans vardı. Sizin de istekleriniz, beğendikleriniz, hayalleriniz, öncelikleriniz vardı. Ne oldu onlara? Niçin başkalarının tercihlerini yaşayasınız ki, kendi hayatınız varken? Biliyorum, söylemesi kolay. Söylemek, her zaman kolay… Fakat başarabilirseniz, “Kim, ne derse de...
Farkındalık dikkatin, konsantrasyonun bir noktaya toplanması halidir. Farkında olduğunuz şey güçlenir. Ancak farkında olmasanız bile yaşadığınız dünya sadece sizin farkında olduklarınızla sınırlandırılır. Bu da ne kadar zihin o kadar dünya demektir.
Kişisel gelişimin altın anahtarı olan farkında olma ve kalma durumunu yaşamınıza getirmenin yolu dikkatli olmaktan geçer. Her ne yapıyor olursanız olun dikkatiniz yaptığı...
Yaşam bir denge oyunu. Ne daha azına, ne daha çoğuna göz dikeceksiniz. Ne ihtiyacınız olanı inkar edecek ne de ihtiyacınızdan fazlasını tüketeceksiniz. Bazıları çıkıp size daha fazlasını tüket dese, bazıları çıkıp daha azıyla yetinmek erdemdir deyip kendi sofrasından kuş sütünü eksik etmese de siz neye ihtiyacınız varsa ona giden yolda kalmalısınız. Peki gerçekten de neye ihtiyacınız olduğ...
Yeni tanıştığınız birine kendinizi anlatmak için sadece 8 saniyeniz var.
Bir iş görüşmesine gittiğinizde ise dakikalar içinde, anlamak için bir ömür harcadığınız BENinizi en uygun ambalajın içinde sunma zorunluluğunuz!
Bu sekiz saniye içine ilk izlenimi sığdırmak zorundasınız. Siz henüz üçüncü cümlenizle zihninizde el sıkışırken, karşınızdaki kişinin bilin&cc...
“Ben, büyüyünce mimar olacağım.”
“Ben, büyüyünce, doktor olacağım.”
“Ben, büyüyünce, mühendis olacağım.”
Sormuyorlar mıydı büyüyünce ne olacaksın diye. Soruyorlardı. Biz de aynen böyle cevaplıyorduk. Hayalimizde bir meslek vardı yapmak istediğimiz. Peki, yaptık mı? Yapıyor muyuz? Eminim, pek çoğumuz, hayalimizin peşinden değil, r&uu...
Hangi organizasyon olursa olsun etikler ve ofis politikaları işletmeler için son derece kuvvetli güçlerdir. Etikler şirket tarafından belirlenir ve elemanların işletme içerisinde davranış ve hareketlerini belirler. Maalesef günümüzde etik davranışların giderek çarpıtıldığını ve örnek olmayan davranışlar yoluna gittiğini görüyoruz.
Ofis politikaları ise sizin diğer çalışma arka...
Korku gelecekte olabilecek tatsız ya da istenmeyen olayların olasılığı üzerine gerçekleşen bir duygudur. Korku donup kalmanıza ya da karar verememenize yol açar. Korku aynı zamanda şaşırtıcı şekilde güçlü bir motivasyon kaynağıdır, ancak bu şekilde motivasyon insanların enerjilerini çok çabuk tüketmelerine ve daha sonra beklenenin altında performans göstermelerini sağlar.
Korku size baz...
Diyelim ki, patronunuz sizden sabahki toplantı notlarına dair raporlama yapmanızı ve hazırlamış olduğunuz raporları, akşam çıkmadan ona sunmanızı istedi. Belki vaktinizin çoğunu alacak ama yapılmayacak iş değil. Nasıl olsa daha akşama çok var, öyle değil mi? Fakat bir sorun var. Saat, ne ara akşamüstü beş oldu da siz şu an kan ter içinde bir dakikaya otuz kelime sıkıştırmaya çalışıyorsunuz? Bü...